Dunia itu indah, cukup indah..
Tapi akhirat lebih bahagia..
Datin Hasnah dan Ustazah Rahmah merupakan dua sahabat karib yang sudah berkawan sejak kecil lagi..sudah hampir 5 tahun mereka tidak berjumpa...suatu hari, Ustazah Rahmah datang melawat Datin Hasnah di rumah beliau..mereka berborak panjang..antara perkara yang mereka bincangkan..
Datin Hasnah : laki aku bakal jadi tan sri tau!
Ustazah Rahmah : suami saya seorang ustaz..
Datin Hasnah : kesiannya kau..mesti hidup susah kan...
Ustazah Rahmah : alhamdulillah..
Datin Hasnah : anak sulung aku bakal jadi engineer!
Ustazah Rahmah : anak sulung saya bakal jadi cikgu..
Datin Hasnah : tak standardnya..engineer profesion kelas pertama tau!
Ustazah Rahmah : alhamdulillah...
Datin Hasnah : anak aku yang no.2 kat paris sekarang..belajar fashion designing..
Ustazah Rahmah : anak no.2 saya kat mesir..belajar pasal syariah..
Datin Hasnah : Syariah je?..ada keje ke esok lusa nanti..
Ustazah Rahmah : InsyaAllah..
Datin Hasnah : anak aku yang bongsu dapat SBP..terbaik dalam Malaysia..
Ustazah Rahmah : anak bongsu saya masuk sekolah pondok...
Datin Hasnah : ish ish...sekolah pondok je?
Ustazah Rahmah : alhamdulillah...
Datin Hasnah : Harijadi aku hari tu, aku dapat Ipad..kau dapat apa?
Ustazah Rahmah : Al-Quran..
Datin Hasnah : emm..Ok la tu daripada tak dapat apa-apa kan..
Ustazah Rahmah : alhamdulillah..
Datin Hasnah : masa lapang, aku selalu pegi shopping kat pavilion, driver aku hantar naik kereta Ferraro..
Ustazah Rahmah : saya tak banyak masa lapang, sebab saya kene pergi masjid ajar kelas fardu ain..naik bas..
Datin Hasnah : ooo..kesian!
Ustazah Rahmah : alhamdulillah..
Datin Hasnah : Rumah banglo ni aku beli sendiri tau..guna duit aku..bayar cash!
Ustazah Rahmah : alhamdulillah..murah rezeki awak..
Datin Hasnah : Kau ada rumah yang kau beli sendiri tak?
Ustazah Rahmah : Kat dunia ni takda la..kat akhirat nanti, InsyaAllah...
Sesetengah orang lebih berbangga dengan harta dan kelebihan yang Allah pinjamkan di dunia..tapi sesetangah orang memilih untuk bersederhana di dunia kerana bagi mereka, dunia hanyalah persinggahan sementara..kehidupan di alam sana lebih mereka nantikan..kita bagaimana?